İdil lisesi bize veda etti
Eğitim alanında İdile uzun yıllar hizmet eden, binlerce gencin mezun olmasını sağlayan, sosyal hayatımızın en renkli dönemlerine ev sahipliğini yapan İdil lisesi bize bugünlerde veda ediyor. Anılarımızı da beraberinde götürecek olan binanın yıkılması ilçe halkı tarafından üzüntüyle karşılandı.
Çevre ve Şehircilik Müdürlüğünün yıkımına karar verdiği bina, yükleyici firma tarafından üç gündür harıl harıl çalışarak son kolonları da devirerek alanın bir kısmını tamamen molozlardan temizlemeye başlayarak çalışmalarına bütün hızıyla devam ediyor.
İdil’in İlk Ortaokulu ve Lise Binası
1967 yıllında orta okul binası olarak eğitime başlayan bina, takip eden yıllarda aynın binada Lise kısmının da açılması ile ilçenin eğitimi konusunda önemli bir mesafe kat etti. İlk lise mezunlarını vererek komşu ilçelerde eğitime giden gençlere ev sahipliği yaptı. İdil’in sosyal gelişmesinde önemli rol oynadı. Gençler liseyi bitirerek Üniversiteli olma heyecanı yaşadı, gençler sınıf arkadaşları aşk yaşayarak sosyalleşmeyi öğrendi, kız arkadaşlarıyla birlikte eğitim yaparak hayatta hazırlandılar. Öğretmenlerin aşklarına tanıklık etiler, resim çizdiler, tiyatro gurubu kurdular, oyunlar sergilediler. 19 Mayıs’ta kasa minderde takla attılar, halk oyunlarında haley çektiler. Kısacası dünyaya bu bina’da gözümüzü açarak baktık. Merdivenlerinde ayak izlerimiz, kapı kollarında parmak izlerimizi bugün iş makineleri onları da alarak kafamızda bir yıkım daha gerçekleştirdi. Güle güle İdil lisesi. Elveda.
Şükrü Külen 5 Yıl Önce
İDİL LİSESİ Saygıdeğer İdil halkı; yine bir tarihten daha söz etmekteyiz, hemde yıkımlık bir tarih, İdil'in ilk lisesi ve bu tarihi binanın, benim gibi birçok İdil'linin gönlünde taht kurmuş, güzelim anılarıyla ebedi kalplerimizden bir köşe! Mahir ve tarih olan bina her liseli gencin, en güzel yıllarını harcadığı mekan, yarışlarıyla, sporuyla, öğretmenleriyle ve hatta müdürüyle her birimizin zihninde hala dolaşan hücrelerde mevcut medrese, yüksek lisansların ilki, her ebeveyin oğlu için büyük zorluklara katlanarak okuttukları ve iyi bir gelecek uğruna edindikleri tüm zahmetler ve hayaller, çok değerli öğretmenleri hala aklımda; Mahsum Sönmeztürk, Mahmut Kandemir, Vehbi Kurt, Sait Çiçek v.s…..bana en güzel olan 80'li yıllarımı hatırlatır. Çevrim, Abay, Özer, Kayar, Bayındır,,, ve başka başka isimleri hala dün gibi hatırlarım ve hatta okul numaramı bile hala bilirim, hey gidi günler, demekki anılarımızın diyarı yıkımlık oldu? Binalar yıkılabilir ama gönüllerdeki aşk ve tarihler, ASLA! Saygılar, selamlar. Şükrü Külen