Müslümanların ahlâkla imtihanı
Müslümanların ahlâkla imtihanı
Eskiden “dinci” ifadesi bana tabanı olmayan, Müslümanları karalamaya yönelik çok itici bir ifade olarak geliyordu. Ancak şimdi vardığım noktada, ne yazık ki, “dinci” olarak nitelenebilecek ciddi bir kitlenin varlığını esefle müşahade ediyorum. “Dindar” insan, kendi dini için gerekirse rahatlıkla dünyasını feda eder; “dinci” ise kendi dünyası için dinini feda etmekten çekinmez. Politikacı ise, İslamiyet’i siyasi propagandasının malzemesi yapar, tüccarsa dinini kazancının metaı haline getirir, bürokratsa dinini yükselmenin basamakları haline getirir. Bu gerçeğe rağmen, ülkemizdeki laikçi, Kemalist kesimin bütün inançlı kesimleri, hatta bütün mütedeyyin camiayı “dinci” olarak yaftalaması da ahlâksızlığın başka bir boyutudur. Müslümanlar olarak kaybettiğimiz güveni geri kazanabilir miyiz? Emin değilim. Bir Kızılderili atasözü der ki: “Güven, ruh gibidir; terk ettiği bedene kolay kolay geri dönmez”. Yine de Allah’tan ümit kesilmez. O isterse ölüleri bile diriltir.

Yer yüzünde toplamda 57 adet, nüfusunun çoğunluğu Müslüman olan ülke var. Tabir pek doğru olmasa da kısaca bunlara ‘İslam Devletleri’ deniyor.
Peki bu ülkelerde ahlaki durum nedir? Müslüman toplumlarda ahlâk denince ilk akla gelen şey cinsi ahlâktır. Hatta çoğunlukla bu toplumlarda ahlâk, cinsi ahlâka indirgenmiş durumda. Elbette cinsi ahlâk da genel ahlâkın ayrılmaz bir parçasıdır; ancak ahlâk kümesinin yüzlerce elemanından bir tanesidir.
Öncelikle ahlâk nedir, kısaca bakalım:

İslami literatürde ahlâk karşılığında, cinsi ahlâkı da içine alacak biçimde daha çok “edep” kelimesi kullanılmıştır. Ahlâk ise tutum ve davranışların kaynağı durumunda olan ruhî ve mânevî melekeleri, insanın ruhî açıdan yücelmesini sağlamaya yönelik bilgi ve düşünce alanını ifade etmiştir. İslâm’ın ahlâk öğretisi, Allah’ın bütün yaratıklarına karşı merhametli olmayı, insanî ilişkilerde dürüstlük ve güvenilirliği, karşılıksız sevgi ve fedakârlığı, samimiyet ve iyi niyeti, kötü eğilimlerin bastırılmasını ve daha birçok faziletleri kapsamaktadır.
Aslında İslam ahlâkı denen şey, Hz. Peygamber’in ahlâkıdır ki, o da Hz. Aişe’nın tanımlamasıyla Kur’an ahlâkıdır. Peki Kur’an ahlâkı neleri içeriyor? Kur’an-ı Kerim’de insanlar tarafından yapılması emredilenler “emirler”, yapılmaması gerekenler ise “nehiyler” olarak ifade edilmektedir. Kur’an’daki emirleri şöyle sıralamak mümkündür:

Doğruluk

İyiye özendirme

Kötülükten men etme

Sadaka

Helal rızıktan yeme

Bağışçı olma

Adil olma

Güvenilir olma

Fedakarlık

Çalışkanlık

Yalan söylememek

Hile yapmamak

Güzel söz söylemek

Güler yüzlü olmak

Selamlaşmak

Affedici Olmak

Sözünde durmak

Fakiri gözetmek

Malı hayra harcamak

Uyarıcı olmak

İstişare etmek

Emaneti ehline vermek

Ölçü ve tartıda hile yapmamak

Temiz ve güzel giyinmek

Güler yüzlü olmak

Zerafet

Yumuşaklık

Cana yakınlık

Geçimli olmak

İyi komşuluk

Halkın elindekilere göz dikmemek

Sıla-yı rahm

Kur’an’daki ‘nehiy’leri, yani insanların yapmaması gereken yasakları da şu başlıklar altında toplamak mümkün:

Cana kıymak

Zina etmek

Haram yemek

Gıybet etmek

Söz taşımak

Şahitlikten kaçınmak

Yalan şahitlik yapmak

Azgınlık yapmak

Gereksiz söz ve davranışlardan kaçınmamak

Yapılan iyiliği başa kakma

Öfkelenmek

Kibirlenmek

Yalan söylemek

Alay etme, lakap takma

Haksızken temize çıkma çabası

Hırsızlık

Emanete ihanet etme

İsraf etme

Gereksiz yemin etmek

Fesat çıkarma

Zalimlerden yana olmak

Dinde baskı ve zorlama

İhanet

Başkalarının malına göz dikme

Cahillerin yolunu izlemek

Yerine getirilemeyecek sözler vermek

Nankörlük etmek

İftira etmek

Ahde vefasızlık etmek

İnsanların işlerini kolaylaştırmak

Ukalaca konuşmak

Gösteriş yapmak

Bilgiçlik taslamak

Hayasızlık etmek,
Alıntı bir ✍️ 

Selam Ve Dua ile
Abdulselam Güleç